Hani dün gelir bazen aklına, aslında yaşadıklarının çoğunu unutmuşsundur. Dünün senin için pek bir anlamı yoktur. Ölüm ülkesinin yalnız kayıkçısı belirir biranda ve gelir ruhunu Araf’tan götürmeye. Yine de direnmek isteriz! genlerimizde yazılıdır ölüme karşı koymak. Ayakkabılarımı bağlarken eğilmekten yorulduğumu fark ediyorum. Dışarı adımımı attığımda ciğerlerime dolan soğuk havayla ayılıyorum. Sokağın başında beni bekleyen iri kalçalara beyefendi adımlarla yaklaşıyor ve bu güzel kalçaları reveransla selamlıyorum. Arkadaşlar kızgın, telefonlarım suskun. Doğarken de yalnızdım çok etkilenmiyorum. Parayla ölçerken boyumu, kısalığıma hayıflanıyorum. Dudaklarımda arkadaşlarından acımadan ayırdığım bir dal sigara. Tek aydınlığıma mutlu gözlerle bakıyorum… Çektikçe ışıldıyor dünya. Kim bilir kaç ışık yılı uzakta birileri teleskoplarla bu parıltıya anlam verme çabasındalar. Dalgalara kulak kesiliyorum, dalgalar anlatıyor şairliğin acımasız yalnızlığını ve kayıkçı asılıyor küreklerine hadi gö