Çoğu insan çocukluğunu unutarak büyür. Çocukluk döneminin, ari bir iyilik dönemi olduğuna inanılır. Esasen bilincimize yerleştirilen bu kalıplar, bir nevi us evrenimize zorla yerleştirilen dini bilgi ve normlarla benzeşmektedirler. Bunlar: Kutsal aile, kutsal anne ve halesi tepesinde çocuklarımızdır. Kutsallaştırılan her olgu kendi bağlamından uzaklaştırılır ve bu yüzden gerçek giderek bulanıklaşmaya başlar. Türkiye toplumu; tüm bu kuşatmanın içerisinde görme bozukluğu yaşamanın ötesinde kör bir toplumdur. İnsanın us gelişimini bir kenara bırakırsak, doğa içerisinde yaşayan diğer canlılardan öz itibari ile farkı yoktur. Karanlığa kapatılan ve çiğ et yedirilen her canlı bir müddet sonra vahşileşir ve ölüm makinesi haline gelir. Çocukların canlılara işkence etme ya da öldürme eğilimi vardır. Bu durumun nedenlerini psikolojik pek çok incelemede ortaya çıkarabiliriz. Bireyin insan olma durumu bu yüzden eğitimle birlikte başlar. Kadın ya da erkek tüm çocukların içerisinde öldürme ve yok et